‘’Sebastian mag zijn wie hij is"

Als Trea in 2018 Sebastian (32) gaat begeleiden, waarschuwen collega’s haar. Sebastian zou gevaarlijk zijn, alles ‘kort en klein slaan’. Samen met moeder Ineke kijkt ze terug. Trea: ‘’Sebastian mag zijn wie hij is. Dat is het uitgangpunt.”

“Eerder vonden begeleiders het stoer om grip op Sebastian te hebben,” opent Ineke. “Of ze waren bang.” Hierdoor kreeg Sebastian weinig vrijheid, werd continu gecorrigeerd. Dat had volgens Trea invloed op zijn gedrag, hij werd opstandig en agressief. Sinds enkele jaren werkt een nieuw team met Sebastian. Er is geïnvesteerd in de beeldvorming. ‘’Je moet begrijpen wie Sebastian is. Wat hij nodig heeft. Op welk moment en waarom.’’ 

Radartjes
‘’Ik zie het peutertje in Sebastian,’’ vertelt Ineke. ‘Dat soms overal tegenin gaat en alles wilt ontdekken. Je moet hem afleiden. Even een klapspelletje. Grapje of dropje.’’ Trea vult haar aan: ‘’We zijn allemaal radartjes in zijn dag. Hoe luchtiger wij reageren, hoe makkelijker het voor Sebastian wordt. Hoe meer ruimte hij krijgt, hoe beter hij zich duidelijk kan maken. Geef hem je hand en hij neemt je mee. Naar de douchegel bijvoorbeeld. Om te vertellen dat die op is."

Ineke ziet dat het nu goed met Sebastian gaat. Hij is bijvoorbeeld flexibeler. "Hij vertrouwt zijn begeleiders, weet dat het goed komt.”

Van oor tot oor
Ook bij bezoeken aan de medische dienst. Een bezoek aan de tandarts ging eerder gepaard met fixaties, rustgevende medicatie. Nu niet meer. Ook gaat er maar een begeleider mee in plaats van vijf. Trea: "En een collega op afstand, voor de zekerheid." Sebastian krijgt ook hier ruimte. "Om uit de stoel te gaan en te lopen bijvoorbeeld.”

Een bezoek aan de fysiotherapeut ging afgelopen jaar niet in een keer goed. Gevolg: een bijtwond bij een collega. Ineke: ‘’Het ging al fout toen ik op zijn appartement verscheen. Op een andere dag dan normaal. Verwarrend.’’ Trea en Ineke veranderen de aanpak. Op naar een herkansing. Trea: “Ik heb Sebastian onderweg pas verteld dat Ineke er zou zijn.” De juiste informatie op het juiste moment. Dat werkt. Een geslaagde behandeling is het resultaat. Dat is gevierd met een bezoek aan een bekende fastfoodketen. Hamburger, beker cola. Een grote glimlach op het gezicht van Sebastian. Trea: “Zie je weer dat we alles moeten voorbereiden. Samen. Fijn om dat met Ineke te doen.”

Vorige week dezelfde glimlach. Sebastian bakt met Trea zijn eerste pannenkoeken. Als hij zijn pannenkoek omflipt, straalt hij. Van oor tot oor. Ineke: “Hij kan zoveel meer dan wij denken. Als hij maar de ruimte krijgt. Zo had het altijd al moeten zijn.”